arruas
Breton modifier
Forme de verbe modifier
arruas \aˈryːas\
- Troisième personne du singulier du passé défini de l’indicatif du verbe arruout.
- Kerkent ha ma oa aet kuit ar prener ec’h arruas un drivet marc’hadour [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl /5, Éditions Al Liamm, 1994, page 173)
- Dès l’acheteur parti il arriva un troisième marchand [...].
- Kerkent ha ma oa aet kuit ar prener ec’h arruas un drivet marc’hadour [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl /5, Éditions Al Liamm, 1994, page 173)