balaninus
Étymologie
modifier- Du grec ancien βαλάνινος, baláninos.
Adjectif
modifierCas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | balaninus | balanină | balaninum | balaninī | balaninae | balanină |
Vocatif | balanine | balanină | balaninum | balaninī | balaninae | balanină |
Accusatif | balaninum | balaninăm | balaninum | balaninōs | balaninās | balanină |
Génitif | balaninī | balaninae | balaninī | balaninōrŭm | balaninārŭm | balaninōrŭm |
Datif | balaninō | balaninae | balaninō | balaninīs | balaninīs | balaninīs |
Ablatif | balaninō | balaninā | balaninō | balaninīs | balaninīs | balaninīs |
balaninus \Prononciation ?\
- De balane, de gland.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Apparentés étymologiques
modifierRéférences
modifier- « balaninus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage