Voir aussi : beatificá

Espagnol modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe beatificar
Indicatif Présent (yo) beatifica
(tú) beatifica
(vos) beatifica
(él/ella/usted) beatifica
(nosotros-as) beatifica
(vosotros-as) beatifica
(os) beatifica
(ellos-as/ustedes) beatifica
Imparfait (yo) beatifica
(tú) beatifica
(vos) beatifica
(él/ella/usted) beatifica
(nosotros-as) beatifica
(vosotros-as) beatifica
(os) beatifica
(ellos-as/ustedes) beatifica
Passé simple (yo) beatifica
(tú) beatifica
(vos) beatifica
(él/ella/usted) beatifica
(nosotros-as) beatifica
(vosotros-as) beatifica
(os) beatifica
(ellos-as/ustedes) beatifica
Futur simple (yo) beatifica
(tú) beatifica
(vos) beatifica
(él/ella/usted) beatifica
(nosotros-as) beatifica
(vosotros-as) beatifica
(os) beatifica
(ellos-as/ustedes) beatifica
Impératif Présent (tú) beatifica
(vos) beatifica
(usted) beatifica
(nosotros-as) beatifica
(vosotros-as) beatifica
(os) beatifica
(ustedes) beatifica

beatifica \be.a.tiˈfi.ka\

  1. Troisième personne du singulier du présent de l’indicatif de beatificar.
  2. Deuxième personne du singulier () de l’impératif de beatificar.

Prononciation modifier

Portugais modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe beatificar
Indicatif Présent
você/ele/ela beatifica
Imparfait
Passé simple
Plus que parfait
Futur simple
Impératif Présent (2e personne du singulier)
beatifica

beatifica \bjɐ.ti.ˈfi.kɐ\ (Lisbonne) \bi.a.tʃi.ˈfi.kə\ (São Paulo)

  1. Troisième personne du singulier du présent de l’indicatif de beatificar.
  2. Deuxième personne du singulier de l’impératif de beatificar.