Latin modifier

Étymologie modifier

Dérivé de belua (« bête, brute »), avec le suffixe -inus.

Adjectif modifier

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif beluinus beluină beluinum beluinī beluinae beluină
Vocatif beluine beluină beluinum beluinī beluinae beluină
Accusatif beluinum beluinăm beluinum beluinōs beluinās beluină
Génitif beluinī beluinae beluinī beluinōrŭm beluinārŭm beluinōrŭm
Datif beluinō beluinae beluinō beluinīs beluinīs beluinīs
Ablatif beluinō beluinā beluinō beluinīs beluinīs beluinīs

beluinus \Prononciation ?\

  1. Bestial, de bête.

Références modifier