Latin modifier

Étymologie modifier

Du grec ancien βλαισός, blaisós.

Adjectif modifier

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif blaesus blaesă blaesum blaesī blaesae blaesă
Vocatif blaese blaesă blaesum blaesī blaesae blaesă
Accusatif blaesum blaesăm blaesum blaesōs blaesās blaesă
Génitif blaesī blaesae blaesī blaesōrŭm blaesārŭm blaesōrŭm
Datif blaesō blaesae blaesō blaesīs blaesīs blaesīs
Ablatif blaesō blaesā blaesō blaesīs blaesīs blaesīs

blaesus \ˈblae̯.sus\

  1. Bègue, qui balbutie.
    • Blaesus, cui litterae sibilantes (s, z) molestae sunt vitioseque pronunciantur. — (Popm. Differ. p. 133)

Synonymes modifier

Dérivés dans d’autres langues modifier

Références modifier

  • « blaesus », dans Félix GaffiotDictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 220)
  • « blaesus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage