carcassar
Occitan modifier
Cette entrée est considérée comme une ébauche à compléter en occitan. Si vous possédez quelques connaissances sur le sujet, vous pouvez les partager en modifiant dès à présent cette page (en cliquant sur le lien « modifier le wikicode »). |
Étymologie modifier
Verbe modifier
carcassar [kaɾkaˈsa] (graphie normalisée) 1er groupe (voir la conjugaison) transitif et intransitif
- (Construction) Établir la carcasse ou charpente d’un plancher.
- (Dauphinois) Sonner creux, résonner comme un pot fêlé, tousser, cracher avec bruit.
Vocabulaire apparenté par le sens modifier
Nom commun modifier
Singulier | Pluriel |
---|---|
carcassar \kaɾkaˈsa\ |
carcassars \kaɾkaˈsas\ |
carcassar [kaɾkaˈsa] (graphie normalisée) masculin
- Son d’une cloche fêlée.
Vocabulaire apparenté par le sens modifier
Prononciation modifier
- languedocien : [kaɾkaˈsa]
- provençal, dauphinois : [kaʁkaˈsa]
Références modifier
- Frédéric Mistral, Lou Tresor dóu Félibrige ou Dictionnaire provençal-français embrassant les divers dialectes de la langue d’oc moderne, 1879
- Jean-Claude Rixte, Jean-Alexandre Cluze, Dictionnaire des dialectes dauphinois anciens et modernes par l’abbé Louis Moutier, IEO-Drôme/ELLUG, Montélimar/Grenoble, 2007
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2