clayonner
Français modifier
Étymologie modifier
Verbe modifier
clayonner \klɛ.jɔ.ne\ transitif 1er groupe (voir la conjugaison)
- Garnir de clayons.
Une guérite clayonnée.
Dérivés modifier
Prononciation modifier
- France (Lyon) : écouter « clayonner [klɛ.jɔ.ne] »
- Somain (France) : écouter « clayonner [Prononciation ?] »
Références modifier
- ↑ « clayonner », dans TLFi, Le Trésor de la langue française informatisé, 1971–1994 → consulter cet ouvrage