crypticus
Latin modifier
Étymologie modifier
- Du grec ancien κρυπτικός, kruptikós.
Adjectif modifier
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | crypticus | cryptică | crypticum | crypticī | crypticae | cryptică |
Vocatif | cryptice | cryptică | crypticum | crypticī | crypticae | cryptică |
Accusatif | crypticum | crypticăm | crypticum | crypticōs | crypticās | cryptică |
Génitif | crypticī | crypticae | crypticī | crypticōrŭm | crypticārŭm | crypticōrŭm |
Datif | crypticō | crypticae | crypticō | crypticīs | crypticīs | crypticīs |
Ablatif | crypticō | crypticā | crypticō | crypticīs | crypticīs | crypticīs |
crypticus \Prononciation ?\
- Caché, cryptique.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Apparentés étymologiques modifier
Références modifier
- « crypticus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage