ctít
Tchèque modifier
Étymologie modifier
- En vieux tchèque čstíti, issu du vieux slave čъstíti dont čest, cti (« honneur ») est le déverbal.
Verbe modifier
ctít \Prononciation ?\ imperfectif (voir la conjugaison)
Dérivés modifier
- ctění (adoration)
- ctěný (honorable, respectable)
- ctihodnost (respectabilité)
- ctihodný (respectable, vénérable)
- ctitel (admirateur, soupirant)
- ctižádost (prétention, ambition)
- ctižádostivě (ambitieusement)
- ctižádostivec (ambitieux)
- ctižádostivý (ambitieux)
- ctnost (vertu)
- ctnostný (vertueux)
- pocta (hommage)
- poctít
- úcta (déférence, estime, considération)
- uctít
- uctívat
- zneuctít (déshonorer)
Références modifier
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2015 → consulter cet ouvrage