delegeren
Néerlandais modifier
Étymologie modifier
- Du latin delegare.
Verbe modifier
delegeren transitif
Présent | Prétérit | |
---|---|---|
ik | delegeer | delegeerde |
jij | delegeert | |
hij, zij, het | delegeert | |
wij | delegeren | delegeerden |
jullie | delegeren | |
zij | delegeren | |
u | delegeert | delegeerde |
Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
hebben | delegerend | gedelegeerd |
Synonymes modifier
Vocabulaire apparenté par le sens modifier
Taux de reconnaissance modifier
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 97,0 % des Flamands,
- 99,3 % des Néerlandais.
Prononciation modifier
- (Région à préciser) : écouter « delegeren [Prononciation ?] »
Références modifier
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]