Ancien occitan modifier

 

Étymologie modifier

Du latin dignitatem, accusatif de dignitas.

Nom commun modifier

dignitat féminin

  1. Dignité, mérite.
  2. Office ecclésiastique.

Variantes modifier

Références modifier

  • François Raynouard, Lexique roman ou Dictionnaire de la langue des troubadours, comparée avec les autres langues de l’Europe latine, 1838–1844 → consulter cet ouvrage

Catalan modifier

 

Étymologie modifier

Du latin dignitatem, accusatif de dignitas.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
dignitat
\digniˈtat\
dignitats
\digniˈtats\

dignitat [digniˈtat] féminin

  1. Dignité.

Apparentés étymologiques modifier

Prononciation modifier

Occitan modifier

 

Étymologie modifier

Du latin dignitatem, accusatif de dignitas.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
dignitat
\dinniˈtat\
dignitats
\dinniˈtat͡s\

dignitat \dinniˈtat\ (graphie normalisée) féminin

  1. Dignité.

Prononciation modifier

Références modifier