Espéranto modifier

Étymologie modifier

Composé de la racine dur, du suffixe -ec- (« qualité ») et de la finale -o (substantif).

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif dureco
\du.ˈre.t͡so\
durecoj
\du.ˈre.t͡soj\
Accusatif durecon
\du.ˈre.t͡son\
durecojn
\du.ˈre.t͡sojn\

dureco \du.ˈre.t͡so\

  1. Dureté.

Prononciation modifier