Voir aussi : emoción

Espéranto modifier

Forme de nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif emocio
\e.mo.ˈt͡si.o\
emocioj
\e.mo.ˈt͡si.oj\
Accusatif emocion
\e.mo.ˈt͡si.on\
emociojn
\e.mo.ˈt͡si.ojn\

emocion \e.mo.ˈt͡si.on\

  1. Accusatif singulier de emocio.

Occitan modifier

 

Étymologie modifier

Du latin motio « action de mouvoir, mouvement, trouble, frisson ».

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
emocion
\emuˈsju\
emocions
\emuˈsjus\

emocion \emuˈsju\ (graphie normalisée) féminin

  1. Émotion.
    • Lo pòble, lo cal téner encabestrat. Se que non cerca a se desmancipar e es capable de las piègers folastradas. - Vòstra Eminéncia seriá donc d’acòrdi per far quicòm un còp l’emocion apasimada ? — (Ferran Delèris, Los crocants de Roergue, 2000)
      Le peuple, il faut le tenir de court. Sinon il cherche à s’émanciper et il est capable des pires incartades. - Vôtre Éminence serait donc d’accord pour faire quelque chose une fois l’émotion apaisée ?

Synonymes modifier

Prononciation modifier

Références modifier