en e douez
Breton modifier
Forme de locution prépositive modifier
Personne | Forme |
---|---|
1re du sing. | em zouez |
2e du sing. | ez touez |
3e masc. du sing. | en e douez |
3e fém. du sing. | en he zouez |
1re du plur. | en hon touez |
2e du plur. | en ho touez |
3e du plur. | en o zouez |
Impersonnel | en touez |
en e douez \ɛn‿e dweːs\
- Troisième personne du singulier masculin de la préposition e-touez.
- Tremen a reas tri warn-ugent koaraïz ha tri warn-ugent azvent hep tamm ; epad ar yuniou-ze, e tostae bemde ouz an dôl zantel, ha goude-ze, war an de, e kemere, beb an amzer, eur werennad dour bennak gant beradou gwinegr hag eur meutadig holen en e douez. — (Yann-Vari Perrot, Bue ar Zent, Morlaix, 1912, page 640)
- Elle passa vingt-trois carêmes et vingt-trois avents sans nourriture ; pendant ces jeûnes, elle s’approchait tous les jours de l’autel, et ensuite, dans la journée, elle prenait, de temps en temps, quelques verres d’eau avec des gouttes de vinaigre et une petite pincée de sel dedans.
- Tremen a reas tri warn-ugent koaraïz ha tri warn-ugent azvent hep tamm ; epad ar yuniou-ze, e tostae bemde ouz an dôl zantel, ha goude-ze, war an de, e kemere, beb an amzer, eur werennad dour bennak gant beradou gwinegr hag eur meutadig holen en e douez. — (Yann-Vari Perrot, Bue ar Zent, Morlaix, 1912, page 640)