Étymologie

modifier
Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

modifier
Singulier Pluriel
enteniment
\əntəniˈmen\
enteniments
\əntəniˈmens\

enteniment [əntəniˈmen], [enteniˈment] masculin

  1. Entendement, compréhension, bon sens.
    • No sens pecat
      ha infestat
      e comogut
      mon mig perdut
      enteniment,
      fet innocent,
      ja oblidant,
      no prou bastant
      a tal empresa.
      — (Jaume Roig, Espill, préface, Ière partie)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
    • havent en si tan gran coneximent
      que res no·l fall que tota no·s conega:
      a l'hom devot sa bellesa encega;
      past d'entenents és son enteniment.
      — (Ausiàs March, Lexant a part l'estil dels trobadors)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Synonymes

modifier

Prononciation

modifier