Latin modifier

Étymologie modifier

Du grec ancien ἐπιβάτης, epibatês (« passager », « marin combattant [par opposition aux rameurs] »).

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif epibată epibatae
Vocatif epibată epibatae
Accusatif epibatăm epibatās
Génitif epibatae epibatārŭm
Datif epibatae epibatīs
Ablatif epibatā epibatīs

epibata \Prononciation ?\ masculin

  1. Cavalier qui monte un chameau.
  2. Épibate (en bon latin classiarius miles).

Références modifier