erruo
Breton modifier
Forme de verbe modifier
erruo \ɛˈryːo\
- Troisième personne du singulier du futur de l’indicatif du verbe erru/erruek/erruout.
- — Ma ! Met hastomp buan neuze, rak ar briñsez a oar dija a’ teus digoret warnon, ha prestik ec’h erruo. [...] ! — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl /3, Éditions Al Liamm, 1988, page 46)
- — Bien ! Mais dépêchons-nous alors, car la princesse sait déjà que tu m’as ouvert, et elle arrivera bientôt. [...] !
- — Ma ! Met hastomp buan neuze, rak ar briñsez a oar dija a’ teus digoret warnon, ha prestik ec’h erruo. [...] ! — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl /3, Éditions Al Liamm, 1988, page 46)