Latin modifier

Étymologie modifier

Dérivé de functus, avec le suffixe -io.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif functio functionēs
Vocatif functio functionēs
Accusatif functionem functionēs
Génitif functionis functionum
Datif functionī functionibus
Ablatif functionĕ functionibus

functio \Prononciation ?\ féminin

  1. Accomplissement, exécution, travail.
    • labor est functio quaedam vel animi vel corporis gravioris operis et muneris. — (Cic. Tusc. 2, 15, 35)
  2. (Latin post-classique) (Administration) Fonction, charge.
    • Nec aliquis arbitretur ita esse advocationis necessitatem impositam sacerdotio, ut et ab eo munerum oppidaneorum functio secernatur, cum nulla umquam iura patronis forensium quaestionum vacationem civilium munerum praestituerint. — (Code Théodose, XII, 438)
  3. (XVIIe siècle) (Latin scientifique) (Mathématiques) Fonction.
    • Quaelibet aequatio algebraica determinata reduci potest ad formam xm+Axm-1+Bxm-2+ etc. +M=0, ita vt m sit numerus integer positiuus. Si partem primam huius aequationis per X denotamus, aequationique X=0 per plures valores inaequales ipsius x satisfieri supponimus, puta ponendo x=α, x=β, x=γ etc. functio X per productum e factoribus x-α, x-β, x-γ etc. diuisibilis erit. — (Gauss, Demonstratio, 1799)

Dérivés dans d’autres langues modifier

Voir aussi modifier

  • functio sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin)  

Références modifier