fundibalus
Latin modifier
Étymologie modifier
- De funda (« fronde ») et du grec ancien βάλλω, bállô (« lancer ») ; ou corruption de fundibulum.
Nom commun modifier
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | fundibalus | fundibalī |
Vocatif | fundibale | fundibalī |
Accusatif | fundibalum | fundibalōs |
Génitif | fundibalī | fundibalōrum |
Datif | fundibalō | fundibalīs |
Ablatif | fundibalō | fundibalīs |
fundibalus \Prononciation ?\ masculin
- Fronde, catapulte.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Synonymes modifier
Dérivés modifier
- fundibalarius, fundibularius (« frondeur »)
- fundibulator (« frondeur, lanceur »)
Références modifier
- « fundibalus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage