Ancien occitan modifier

 

Étymologie modifier

Du latin genitivus.

Nom commun modifier

genitiu masculin

  1. (Anatomie) Génitoire, partie sexuelle.
  2. (Grammaire) Génitif.

Références modifier

  • François Raynouard, Lexique roman ou Dictionnaire de la langue des troubadours, comparée avec les autres langues de l’Europe latine, 1838–1844 → consulter cet ouvrage

Catalan modifier

 

Étymologie modifier

Du latin genitivus.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
genitiu
\Prononciation ?\
genitius
\Prononciation ?\

genitiu [Prononciation ?] masculin

  1. (Grammaire) Génitif.

Occitan modifier

 

Étymologie modifier

Du latin genitivus.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
genitiu
\d͡ʒeniˈtiw\
genitius
\d͡ʒeniˈtiws\

genitiu [d͡ʒeniˈtiw] (graphie normalisée) masculin

  1. (Grammaire) Génitif.

Prononciation modifier

Références modifier