gwezenn
Breton modifier
Forme de nom commun modifier
| Mutation | Collectif | Singulatif | Pluriel |
|---|---|---|---|
| Non muté | gwez | gwezenn | gwezennoù |
| Adoucissante | wez | wezenn | wezennoù |
| Durcissante | kwez | kwezenn | kwezennoù |
gwezenn \ˈɡɥeː(z)ɛn\ \ˈɡweː(z)ɛn\ singulatif féminin
- (Botanique) Singulatif de gwez (« arbres »).
- — Bep beure ec’h efet d’ ar jardin, kerkent ha ma savfet eus ho kwele, hag e kutuilhfet pep a delienn eus ma gwezenn. [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl /1, Éditions Al Liamm, 1984, page 210)
- — Chaque matin vous irez au jardin, dès que vous serez levés, et vous cueillerez chacun une feuille de mon arbre. [...].
- — Bep beure ec’h efet d’ ar jardin, kerkent ha ma savfet eus ho kwele, hag e kutuilhfet pep a delienn eus ma gwezenn. [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl /1, Éditions Al Liamm, 1984, page 210)
Dérivés modifier
- gwezenn-abrikoz
- gwezenn-alamandez
- gwezenn-bechez
- gwezenn-ber
- gwezenn-bin
- gwezenn-derv
- gwezenn-dilh
- gwezenn-faou
- gwezenn-fiez
- gwezenn-fourchek
- gwezenn-frouezh
- gwezenn-gelvez
- gwezenn-gerez
- gwezenn-gignez
- gwezenn-gistin
- gwezenn-graoñ
- gwezenn-sapr
- gwezenn-skav
- gwezenn-vabu
- gwezenn-veuz
- gwezenn-vezv
- gwezennad
- gwezenneg
- gwezennek
- gwezennig
Prononciation modifier
- France (Bretagne) : écouter « gwezenn [Prononciation ?] »
- Nantes (France) : écouter « gwezenn [Prononciation ?] » (bon niveau)