gwinieg
Breton modifier
Étymologie modifier
Nom commun modifier
Mutation | Singulier | Pluriel 1 | Pluriel 2 | Pluriel 3 |
---|---|---|---|---|
Non muté | gwinieg | gwiniegi | gwiniegoù | gwinieier |
Adoucissante | winieg | winiegi | winiegoù | winieier |
Durcissante | kwinieg | kwiniegi | kwiniegoù | kwinieier |
gwinieg \ɡɥĩ.ˈniː.ɛk\ féminin
- Vignoble.
- Me a zo diwar re a wrez amañ, hag a cʼhwez eoul olivez, hag a ziegi, hag a cʼhuped en oabl glas-berv abaoe ur viken, hag a winiegoù meinek, hag a venezioù o kelcʼhiañ kêr, kras, moal, dilevenez ha re zifiñv en holl. — (Youenn Drezen, An dour en-dro d’an inizi, Éditions Al Liamm, 1972, page 11)
- J’en ai plus qu’il ne faut de chaleur ici, et d’odeur d’huile d’olive, et de paresse, et de vautours dans le ciel bleu ardant depuis une éternité, et de vignes caillouteuses, et de montagnes encerclant la ville, desséchées, dénudées, sinistres, et beaucoup trop immobiles.
- Me a zo diwar re a wrez amañ, hag a cʼhwez eoul olivez, hag a ziegi, hag a cʼhuped en oabl glas-berv abaoe ur viken, hag a winiegoù meinek, hag a venezioù o kelcʼhiañ kêr, kras, moal, dilevenez ha re zifiñv en holl. — (Youenn Drezen, An dour en-dro d’an inizi, Éditions Al Liamm, 1972, page 11)
Apparentés étymologiques modifier
Dérivés modifier
Voir aussi modifier
- gwinieg sur l’encyclopédie Wikipédia (en breton)
Références modifier
- « gwinieg f. pl. ou, i, -nieier » dans François Vallée, Grand dictionnaire français-breton, Édition de l'Impression commerciale de Bretagne, Rennes, 1931-1933, 817 pages, page 783b
- Roparz Hemon, Nouveau dictionnaire breton français, Al Liamm, 6e édition revue et augmentée, 1978, page 363a
- Martial Ménard, Dictionnaire français-breton, Éditions Palantines, 2012, ISBN 978-2-35678069-0, page 1395b