Voir aussi : Hardy

Anglais modifier

Étymologie modifier

Dérivé de hard (« dur »), avec le suffixe -y.

Adjectif modifier

Nature Forme
Positif hardy
\ˈhɑɹ.di\ ou \ˈhɑː.di\
Comparatif hardier
\ˈhɑɹ.di.ɚ\ ou \ˈhɑː.di.ə\
Superlatif hardiest
\ˈhɑɹ.di.ɪst\ ou \ˈhɑː.di.ɪst\

hardy (Royaume-Uni) \ˈhɑː.di\, (États-Unis) \ˈhɑɹ.di\

  1. Robuste.
  2. Résistant, rustique (se dit d’une plante).
    • Hardy means having rugged physical strength; inured to fatigue or hardships. A hardy plant is one that can withstand the extremes of climate, such as frost.
      Rustique signifie ayant une force physique solide ; endurci à la fatigue ou aux épreuves. Une plante rustique est une plante qui peut supporter les extrêmes du climat, tels que le gel.

Dérivés modifier

Prononciation modifier

Polonais modifier

Étymologie modifier

Apparenté à gardzić, au tchèque hrdý (« fier »), de l’ukrainien гордий, hordii (« fier »)[1].

Adjectif modifier

Nombre Cas Masculin
animé
Masculin
inanimé
Neutre Féminin
Singulier Nominatif hardy harde harda
Vocatif
Accusatif hardego hardy hardą
Génitif hardego hardej
Locatif hardym
Datif hardemu
Instrumental hardym hardą
Pluriel Nominatif hardzi harde
Vocatif
Accusatif hardych
Génitif hardych
Locatif
Datif hardym
Instrumental hardymi

hardy \xardɨ\

  1. Fier.
    • To wszystko powodowało, że stawała się coraz bardziej harda, na polecenia komendanta, wypowiadane opryskliwym tonem, odpowiadała nierzadko wzruszeniem ramion.
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Synonymes modifier

  • dumny (« fier, orgueilleux »)
  • butny (« fier, hautain »)

Antonymes modifier

Dérivés modifier

Références modifier

  1. « hardy », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927