indemnatus
Latin modifier
Étymologie modifier
Adjectif modifier
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | indemnatus | indemnată | indemnatum | indemnatī | indemnatae | indemnată |
Vocatif | indemnate | indemnată | indemnatum | indemnatī | indemnatae | indemnată |
Accusatif | indemnatum | indemnatăm | indemnatum | indemnatōs | indemnatās | indemnată |
Génitif | indemnatī | indemnatae | indemnatī | indemnatōrŭm | indemnatārŭm | indemnatōrŭm |
Datif | indemnatō | indemnatae | indemnatō | indemnatīs | indemnatīs | indemnatīs |
Ablatif | indemnatō | indemnatā | indemnatō | indemnatīs | indemnatīs | indemnatīs |
indemnatus \Prononciation ?\
- Non condamné.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Apparentés étymologiques modifier
Références modifier
- « indemnatus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage