Voir la conjugaison du verbe indignar
|
Subjonctif
|
Présent
|
que (yo) indignaran
|
que (tú) indignaran
|
que (vos) indignaran
|
que (él/ella/usted) indignaran
|
que (nosotros-as) indignaran
|
que (vosotros-as) indignaran
|
que (os) indignaran
|
(ellos-as/ustedes) indignaran
|
Imparfait (en -ra)
|
que (yo) indignaran
|
que (tú) indignaran
|
que (vos) indignaran
|
que (él/ella/usted) indignaran
|
que (nosotros-as) indignaran
|
que (vosotros-as) indignaran
|
que (os) indignaran
|
(ellos-as/ustedes) indignaran
|
Imparfait (en -se)
|
que (yo) indignaran
|
que (tú) indignaran
|
que (vos) indignaran
|
que (él/ella/usted) indignaran
|
que (nosotros-as) indignaran
|
que (vosotros-as) indignaran
|
que (os) indignaran
|
(ellos-as/ustedes) indignaran
|
Futur
|
que (yo) indignaran
|
que (tú) indignaran
|
que (vos) indignaran
|
que (él/ella/usted) indignaran
|
que (nosotros-as) indignaran
|
que (vosotros-as) indignaran
|
que (os) indignaran
|
(ellos-as/ustedes) indignaran
|
indignaran \in.diɣˈna.ɾan\
- Troisième personne du pluriel de l’imparfait (en -ra) du subjonctif de indignar.