Latin modifier

Étymologie modifier

Dérivé de indutus, avec le suffixe -tor.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif indutor indutorēs
Vocatif indutor indutorēs
Accusatif indutorem indutorēs
Génitif indutoris indutorum
Datif indutorī indutoribus
Ablatif indutorĕ indutoribus

indutor \Prononciation ?\ masculin

  1. Celui qui revêt.
    • fabularum sartor aut indutor. — (Augustin, Faust. 8)

Références modifier

Portugais modifier

Étymologie modifier

Du latin inductor.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
indutor indutores

indutor \ĩ.du.tˈoɾ\ (Lisbonne) \ĩ.du.tˈoɾ\ (São Paulo) masculin

  1. Inducteur.

Prononciation modifier

Références modifier

Voir aussi modifier

  • indutor sur l’encyclopédie Wikipédia (en portugais)