Voir aussi : infamó

Espagnol modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe infamar
Indicatif Présent (yo) infamo
(tú) infamo
(vos) infamo
(él/ella/usted) infamo
(nosotros-as) infamo
(vosotros-as) infamo
(os) infamo
(ellos-as/ustedes) infamo
Imparfait (yo) infamo
(tú) infamo
(vos) infamo
(él/ella/usted) infamo
(nosotros-as) infamo
(vosotros-as) infamo
(os) infamo
(ellos-as/ustedes) infamo
Passé simple (yo) infamo
(tú) infamo
(vos) infamo
(él/ella/usted) infamo
(nosotros-as) infamo
(vosotros-as) infamo
(os) infamo
(ellos-as/ustedes) infamo
Futur simple (yo) infamo
(tú) infamo
(vos) infamo
(él/ella/usted) infamo
(nosotros-as) infamo
(vosotros-as) infamo
(os) infamo
(ellos-as/ustedes) infamo

infamo \iɱˈfa.mo\

  1. Première personne du singulier du présent de l’indicatif de infamar.

Prononciation modifier

Latin modifier

Étymologie modifier

De infamis (« infâme »).

Verbe modifier

infamō, infinitif : infamāre, parfait : infamāvi, supin : infamātum \Prononciation ?\ transitif (voir la conjugaison)

  1. Infamer, décrier, faire une mauvaise réputation à.
  2. Blâmer, accuser.

Note : Par convention, les verbes latins sont désignés par la 1re personne du singulier du présent de l’indicatif.

Synonymes modifier

Dérivés modifier

Apparentés étymologiques modifier

Dérivés dans d’autres langues modifier

Références modifier