Breton modifier

Étymologie modifier

(Attesté en 1925)[1] Dérivé de kenwad (« consanguin »), avec le suffixe -elezh.

Nom commun modifier

Mutation Forme
Non muté kenwadelezh
Adoucissante genwadelezh
Spirante cʼhenwadelezh

kenwadelezh \kɛn.wa.ˈdeː.lɛs\ féminin

  1. Consanguinité.
    • O vezañ ma oa diazezet ar werinegezh kabil war ar gengrediezh devoudel kentocʼh eget war ensavadurioù, ne gaved anezhi nemet e-lecʼh ma veze kreñv ar gengrediezh, eleze e-lecʼh ma veze kreñv al liammoù a genwadelezh : ar cʼhlann, ar gêriadenn. — (An emsav aljerian. IV. – Ar gevredigezh henvoazel aljerian e derou an 19t kantved, in Emsav, no 101, mai 1975)
      Comme la démocratie kabyle était fondée sur la solidarité factuelle plutôt que sur les institutions, on ne la trouvait que là où la solidarité était forte, autrement dit, là où les liens de consanguinité étaient forts : le clan, le village.
    • En holl gevredigezhioù denel e klask ar cʼhumuniezhoù en em virout ouzh ar genwadelezh. — (Fabien Lecuyer, Fortuniiñ, un afer a anvioù krocʼhen evit an henvroidi, in Ya !, no 899, 2 septembre 2022, page 2)
      Dans toutes les sociétés humaines les communautés essaient de se prémunir de la consanguinité.

Références modifier

  1. Abherve et Meven Mordiern, Essai de technologie bretonne, in Breiz Atao, no 73, 1er janvier 1925, 2e de couverture