Finnois modifier

 

Étymologie modifier

De la racine lexicale *kerə-. Le mot kera « avec, joint(e), à » avec le suffixe -ke.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif kerake kerakkeet
Génitif kerakkeen kerakeiden
kerakkeitten
Partitif keraketta kerakkeita
Accusatif kerake[1]
kerakkeen[2]
kerakkeet
Inessif kerakkeessa kerakkeissa
Illatif kerakkeeseen kerakkeisiin
kerakkeihin
Élatif kerakkeesta kerakkeista
Adessif kerakkeella kerakkeilla
Allatif kerakkeelle kerakkeille
Ablatif kerakkeelta kerakkeilta
Essif kerakkeena kerakkeina
Translatif kerakkeeksi kerakkeiksi
Abessif kerakkeetta kerakkeitta
Instructif kerakkein
Comitatif kerakkeine[3]
Distributif kerakkeittain
Prolatif kerakkeitse

kerake \ˈke.rɑ.keʔ\

  1. Consonant.

Synonymes modifier