Polonais modifier

Étymologie modifier

Du vieux slave клѧчати, klęčati[1].

Verbe modifier

klękać \klɛ̃ŋkaʨ̑\ imperfectif (perfectif : klęknąć) (voir la conjugaison)

  1. S’agenouiller.
    • Czy wiecie, że kiedy klękacie, by się pomodlić, Anioł Stróż klęka i modli się razem z Wami i za Was? — (Anioł Stróż)

Dérivés modifier

Apparentés étymologiques modifier

Références modifier

  1. « klęczeć », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927