kloradur
Breton modifier
Étymologie modifier
Nom commun modifier
Mutation | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Non muté | kloradur | kloradurioù |
Adoucissante | gloradur | gloradurioù |
Spirante | cʼhloradur | cʼhloradurioù |
kloradur \kloˈrɑː.dyr\ masculin
- (Chimie) Chloration.
Références modifier
- Martial Ménard, Dictionnaire français-breton, Éditions Palantines, 2012, ISBN 978-2-35678069-0, page 248a