Breton modifier

Étymologie modifier

De krom-, radical du verbe kromañ (« chromer »), avec le suffixe -adur.

Nom commun modifier

Mutation Singulier Pluriel
Non muté kromadur kromadurioù
Adoucissante gromadur gromadurioù
Spirante cʼhromadur cʼhromadurioù

kromadur \kroˈmɑː.dyr\ masculin

  1. Chromage.

Références modifier