lavaran
Breton modifier
Forme de verbe modifier
lavaran \laˈvɑːrãn\
- Première personne du singulier du présent de l’indicatif du verbe lavarat/lavaret/lavarezh/lavarout.
- « Nʼhocʼh eus ket komprenet ar pez a lavaran ? [...] ? » a lavaras Alan. — (Jakez Riou, Troiou-kamm Alanig al Louarn 2, Gwalarn, 1936, page 8)
- « Vous n’avez pas compris ce que je dis ? [...] ? » dit Alain.
- « Nʼhocʼh eus ket komprenet ar pez a lavaran ? [...] ? » a lavaras Alan. — (Jakez Riou, Troiou-kamm Alanig al Louarn 2, Gwalarn, 1936, page 8)
Variantes dialectales modifier
Dérivés modifier
Espagnol modifier
Forme de verbe modifier
Voir la conjugaison du verbe lavar | ||
---|---|---|
Subjonctif | ||
Imparfait (en -ra) | ||
(ellos-as/ustedes) lavaran | ||
lavaran \laˈβa.ɾan\
- Troisième personne du pluriel de l’imparfait (en -ra) du subjonctif de lavar.
Prononciation modifier
- Madrid : \laˈβa.ɾan\
- Séville : \laˈβa.ɾaŋ\
- Mexico, Bogota : \laˈba.ɾan\
- Santiago du Chili, Caracas : \laˈβa.ɾaŋ\
- Montevideo, Buenos Aires : \laˈβa.ɾan\