mees
Forme de verbe
modifierVoir la conjugaison du verbe mear | ||
---|---|---|
Subjonctif | Présent | |
que (tú) mees | ||
mees \ˈme.es\
- Deuxième personne du singulier (tú) du présent du subjonctif de mear.
Prononciation
modifier- Madrid : \ˈme.es\
- Séville : \ˈme.eh\
- Mexico, Bogota : \ˈme.(e)s\
- Santiago du Chili, Caracas : \ˈme.eh\
- Montevideo, Buenos Aires : \ˈme.es\
Étymologie
modifier- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
modifiermees \ˈmeːs\
Étymologie
modifier- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
modifiermees masculin ou féminin (l’usage hésite) (pluriel : mezen)
Taux de reconnaissance
modifier- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 96,3 % des Flamands,
- 96,5 % des Néerlandais.
Prononciation
modifier- Pays-Bas : écouter « mees [Prononciation ?] »
Références
modifier- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]