Finnois modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun modifier

Déclinaison
Cas Singulier Pluriel
Nominatif myötätunto myötätunnot
Génitif myötätunnon myötätuntojen
Partitif myötätuntoa myötätuntoja
Accusatif myötätunto[1]
myötätunnon[2]
myötätunnot
Inessif myötätunnossa myötätunnoissa
Élatif myötätunnosta myötätunnoista
Illatif myötätuntoon myötätuntoihin
Adessif myötätunnolla myötätunnoilla
Ablatif myötätunnolta myötätunnoilta
Allatif myötätunnolle myötätunnoille
Essif myötätuntona myötätuntoina
Translatif myötätunnoksi myötätunnoiksi
Abessif myötätunnotta myötätunnoitta
Instructif myötätunnoin
Comitatif myötätuntoine-[3]
Notes [1] [2] [3]

[1]

  • Comme complément d’un infinitif dans une
    phrase positive dont le sujet est la troisième personne
    du singulier sans aucun pronom.
  • Comme complément d’un infinitif dans une
    phrase positive passive.
  • Dans toutes les phrases passives à n’importe
    quel mode.
  • Dans une phrase impérative positive dont le
    sujet est la deuxième personne du singulier, ou la
    première ou deuxième personne du pluriel.

[2]

  • Dans les phrases actives positives aux modes
    indicatif, conditionnel ou potentiel.
  • Dans une phrase impérative positive dont le
    sujet est la troisième personne du singulier ou du
    pluriel.

[3]

Avec suffixes
possessifs
Singulier Pluriel
1re personne myötätuntoni myötätuntomme
2e personne myötätuntosi myötätuntonne
3e personne myötätuntonsa

myötätunto \ˈmyøtæˌtunto\

  1. Sympathie, compassion.

Forme de nom commun modifier

myötätunto /ˈmyøtæˌtunto/

  1. Accusatif II singulier de myötätunto.