pałamar
Polonais modifier
Étymologie modifier
- Via l’ukrainien паламар, palamar, du russe пономарь, ponomar, парамонарь, paramonar[1], lui-même du grec παραμονάριος, paramonarios (« permanent »), de παραμονή, paramonê (« permanence »).
Nom commun modifier
pałamar \Prononciation ?\ masculin animé
- (Désuet) (Religion) Sacristain.
Synonymes modifier
Références modifier
- ↑ « pałamar », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927