Polonais modifier

Étymologie modifier

Via l’ukrainien паламар, palamar, du russe пономарь, ponomar, парамонарь, paramonar[1], lui-même du grec παραμονάριος, paramonarios (« permanent »), de παραμονή, paramonê (« permanence »).

Nom commun modifier

pałamar \Prononciation ?\ masculin animé

  1. (Désuet) (Religion) Sacristain.

Synonymes modifier

Références modifier

  1. « pałamar », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927