Breton modifier

Étymologie modifier

 Composé de pezh (« pièce ») et de kanol (« canon »).

Nom commun modifier

Mutation Singulier Pluriel
Non muté pezh-kanol pezhioù-kanol
Adoucissante bezh-kanol bezhioù-kanol
Spirante fezh-kanol fezhioù-kanol

pezh-kanol \pes.ˈkāː.nɔl\ masculin

  1. (Militaire) Pièce d’artillerie.
    • Dirakan war beg ar Palud, touzet evel eur penn katarek, ar vilin-avel, hag an ti gward, hag, a-rez ar mor, ar Fort gant e cʼhouecʼh pez kanol. — (Fañch al Lae, Bilzig, Ad. Le Goaziou, leorier, Kemper, 1925, page 8)
      Devant lui sur la pointe du Palud, tondue comme une tête de catarrheux, le moulin à vent, et le corps de garde, et, au niveau de la mer, le Fort et ses six pièces d’artillerie.
    • Etre mil ha daouzek-kant a yoa anezho, hag ouzhpenn ur pezh-kanol hag en doa ur genoù du. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Éditions Al Liamm, 1977, page 171)
      Il y en avait entre mille et douze-cents, et en plus une pièce d’artillerie qui avait une gueule noire.

Références modifier