pofé
Français modifier
Forme de verbe modifier
Voir la conjugaison du verbe pofer | ||
---|---|---|
Participe | ||
Passé | (masculin singulier) pofé | |
pofé \pɔ.fe\
- Participe passé masculin singulier de pofer.
Kotava modifier
Étymologie modifier
- Probablement dérivé de po (« force »).
Verbe modifier
Personne | Présent | Passé | Futur |
---|---|---|---|
1re du sing. | pofé | pofeyé | pofeté |
2e du sing. | pofel | pofeyel | pofetel |
3e du sing. | pofer | pofeyer | pofeter |
1re du plur. | pofet | pofeyet | pofetet |
2e du plur. | pofec | pofeyec | pofetec |
3e du plur. | pofed | pofeyed | pofeted |
4e du plur. | pofev | pofeyev | pofetev |
voir Conjugaison en kotava |
pofé \pɔˈfɛ\ ou \poˈfe\ ou \poˈfɛ\ ou \pɔˈfe\ bitransitif
Dérivés modifier
Prononciation modifier
- France : écouter « pofé [pɔˈfɛ] »
Références modifier
- « pofé », dans Kotapedia