Latin modifier

Étymologie modifier

Dérivé de praeceptus, avec le suffixe -io.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif praeceptio praeceptionēs
Vocatif praeceptio praeceptionēs
Accusatif praeceptionem praeceptionēs
Génitif praeceptionis praeceptionum
Datif praeceptionī praeceptionibus
Ablatif praeceptionĕ praeceptionibus

praeceptio \Prononciation ?\ féminin

  1. (Droit) Préciput.
    • per praeceptionem legamus — (Ulp. Reg. 24, 2)
  2. Précepte, opinion acquise.
    • ad eam praeceptionem accedere, quam inchoatam habebunt in animis — (Cicéron, Part. 36, 123)
  3. Enseignement des préceptes.
  4. Ordre, injonction.
    • lex est recti praeceptio, pravique depulsio — (Cicéron, N. D., 2, 31, 79)

Dérivés modifier

Dérivés dans d’autres langues modifier

Références modifier