praeparcus
Latin modifier
Étymologie modifier
Adjectif modifier
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | praeparcus | praeparcă | praeparcum | praeparcī | praeparcae | praeparcă |
Vocatif | praeparce | praeparcă | praeparcum | praeparcī | praeparcae | praeparcă |
Accusatif | praeparcum | praeparcăm | praeparcum | praeparcōs | praeparcās | praeparcă |
Génitif | praeparcī | praeparcae | praeparcī | praeparcōrŭm | praeparcārŭm | praeparcōrŭm |
Datif | praeparcō | praeparcae | praeparcō | praeparcīs | praeparcīs | praeparcīs |
Ablatif | praeparcō | praeparcā | praeparcō | praeparcīs | praeparcīs | praeparcīs |
praeparcus \Prononciation ?\
- Très avare, ladre.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références modifier
- « praeparcus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage