puntá
Espagnol modifier
Forme de verbe modifier
Voir la conjugaison du verbe puntar | ||
---|---|---|
Impératif | Présent | |
(vos) puntá | ||
puntá \punˈta\
- Deuxième personne du singulier (vos) de l’impératif de puntar.
Prononciation modifier
- Madrid : \punˈta\
- Séville : \puŋˈta\
- Mexico, Bogota : \p(u)nˈta\
- Santiago du Chili, Caracas : \puŋˈta\
- Montevideo, Buenos Aires : \punˈta\
Kotava modifier
Étymologie modifier
- Dérivé de punta (« huile »).
Verbe modifier
Personne | Présent | Passé | Futur |
---|---|---|---|
1re du sing. | puntá | puntayá | puntatá |
2e du sing. | puntal | puntayal | puntatal |
3e du sing. | puntar | puntayar | puntatar |
1re du plur. | puntat | puntayat | puntatat |
2e du plur. | puntac | puntayac | puntatac |
3e du plur. | puntad | puntayad | puntatad |
4e du plur. | puntav | puntayav | puntatav |
voir Conjugaison en kotava |
Dérivés modifier
Prononciation modifier
- France : écouter « puntá [punˈta] »
Références modifier
- « puntá », dans Kotapedia