Voir aussi : ränta

Finnois modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun modifier

Déclinaison
Cas Singulier Pluriel
Nominatif ranta rannat
Génitif rannan rantojen
rantain (rare)
Partitif rantaa rantoja
Accusatif ranta[1]
rannan[2]
rannat
Inessif rannassa rannoissa
Élatif rannasta rannoista
Illatif rantaan rantoihin
Adessif rannalla rannoilla
Ablatif rannalta rannoilta
Allatif rannalle rannoille
Essif rantana rantoina
Translatif rannaksi rannoiksi
Abessif rannatta rannoitta
Instructif rannoin
Comitatif rantoine-[3]
Notes [1] [2] [3]

[1]

  • Comme complément d’un infinitif dans une
    phrase positive dont le sujet est la troisième personne
    du singulier sans aucun pronom.
  • Comme complément d’un infinitif dans une
    phrase positive passive.
  • Dans toutes les phrases passives à n’importe
    quel mode.
  • Dans une phrase impérative positive dont le
    sujet est la deuxième personne du singulier, ou la
    première ou deuxième personne du pluriel.

[2]

  • Dans les phrases actives positives aux modes
    indicatif, conditionnel ou potentiel.
  • Dans une phrase impérative positive dont le
    sujet est la troisième personne du singulier ou du
    pluriel.

[3]

Avec suffixes
possessifs
Singulier Pluriel
1re personne rantani rantamme
2e personne rantasi rantanne
3e personne rantansa

ranta \ˈrɑn.tɑ\

  1. Bord, rive, côte.
  2. Plage.

Synonymes modifier

Rive :
Plage :

Dérivés modifier

Forme de nom commun modifier

ranta \ˈrɑntɑ\

  1. Accusatif II singulier de ranta.

Haoussa modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe modifier

ranta \Prononciation ?\

  1. Prêter.