Latin modifier

Étymologie modifier

Du grec ancien ῥήτωρ, rhêtôr.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif rhetor rhetorēs
Vocatif rhetor rhetorēs
Accusatif rhetorem rhetorēs
Génitif rhetoris rhetorum
Datif rhetorī rhetoribus
Ablatif rhetorĕ rhetoribus

rhētor \Prononciation ?\ masculin

  1. Rhéteur, maître d'éloquence.

Synonymes modifier

Apparentés étymologiques modifier

Références modifier