ristú
Kotava modifier
Étymologie modifier
- Racine inventée arbitrairement[1].
Verbe modifier
Personne | Présent | Passé | Futur |
---|---|---|---|
1re du sing. | ristú | ristuyú | ristutú |
2e du sing. | ristul | ristuyul | ristutul |
3e du sing. | ristur | ristuyur | ristutur |
1re du plur. | ristut | ristuyut | ristutut |
2e du plur. | ristuc | ristuyuc | ristutuc |
3e du plur. | ristud | ristuyud | ristutud |
4e du plur. | ristuv | ristuyuv | ristutuv |
voir Conjugaison en kotava |
ristú \risˈtu\ bitransitif
- Administrer.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Dérivés modifier
Prononciation modifier
- France : écouter « ristú [risˈtu] »
Références modifier
- « ristú », dans Kotapedia
- ↑ Selon l’argumentaire développé par l’initiateur du kotava, cette langue ne tire pas des autres langues son vocabulaire.