siavelá
Kotava modifier
Étymologie modifier
- Racine inventée arbitrairement[1].
Verbe modifier
Personne | Présent | Passé | Futur |
---|---|---|---|
1re du sing. | siavelá | siavelayá | siavelatá |
2e du sing. | siavelal | siavelayal | siavelatal |
3e du sing. | siavelar | siavelayar | siavelatar |
1re du plur. | siavelat | siavelayat | siavelatat |
2e du plur. | siavelac | siavelayac | siavelatac |
3e du plur. | siavelad | siavelayad | siavelatad |
4e du plur. | siavelav | siavelayav | siavelatav |
voir Conjugaison en kotava |
siavelá \siavɛˈla\ ou \siaveˈla\ transitif
- Arraisonner.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Dérivés modifier
Prononciation modifier
- France : écouter « siavelá [siavɛˈla] »
Références modifier
- « siavelá », dans Kotapedia
- ↑ Selon l’argumentaire développé par l’initiateur du kotava, cette langue ne tire pas des autres langues son vocabulaire.