skoazellis
Breton modifier
Forme de verbe modifier
skoazellis \skwa.ˈzɛ.lːis\
- Première personne du singulier du passé défini de l’indicatif du verbe skoazellañ.
- Neuiñ a reas war-zu-ennon ha, pa voe tost a-walcʼh, her skoazellis da sevel er birogenn. — (Daniel Defoe, Abrobin, traduit par Yeun ar Gow, Al Liamm, 1964, page 76)
- Il nagea vers moi et, quand il fut suffisamment proche, je l’aidai à monter dans la pirogue.
- Neuiñ a reas war-zu-ennon ha, pa voe tost a-walcʼh, her skoazellis da sevel er birogenn. — (Daniel Defoe, Abrobin, traduit par Yeun ar Gow, Al Liamm, 1964, page 76)