supersticiós
Catalan modifier
Étymologie modifier
- Du latin superstitiosus.
Adjectif modifier
Nombre | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Masculin | supersticiós \Prononciation ?\ |
supersticiosos \Prononciation ?\ |
Féminin | supersticiosa \Prononciation ?\ |
supersticioses \Prononciation ?\ |
supersticiós \Prononciation ?\ masculin
Prononciation modifier
- oriental (hors roussillonnais) : \supəɾstisiˈos\
- occidental : \supeɾstisiˈos\
- roussillonnais : \supəɾstisiˈus\
- capcinois : \sypəɾstisiˈus\
- Barcelone (Espagne) : écouter « supersticiós [Prononciation ?] »
Occitan modifier
Étymologie modifier
- Du latin superstitiosus.
Adjectif modifier
Nombre | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Masculin | supersticiós \Prononciation ?\ |
supersticioses \Prononciation ?\ |
Féminin | supersticiosa \Prononciation ?\ |
supersticiosas \Prononciation ?\ |
supersticiós \sypeɾstiˈsjus\ (graphie normalisée)
Prononciation modifier
- France (Béarn) : écouter « supersticiós [Prononciation ?] »
Références modifier
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage