Tchèque modifier

Étymologie modifier

Univerbation de hodný (« digne ») et trestu (« de peine »).

Adjectif modifier

nombre cas \ genre masculin féminin neutre
animé inanimé
singulier nominatif

trestuhodný trestuhodná trestuhodné
vocatif

trestuhodný trestuhodná trestuhodné
accusatif

trestuhodného trestuhodný trestuhodnou trestuhodné
génitif

trestuhodného trestuhodné trestuhodného
locatif

trestuhodném trestuhodné trestuhodném
datif

trestuhodnému trestuhodné trestuhodnému
instrumental

trestuhodným trestuhodnou trestuhodným
pluriel nominatif

trestuhodní trestuhodné trestuhodná
vocatif

trestuhodní trestuhodné trestuhodná
accusatif

trestuhodné trestuhodná
génitif

trestuhodných
locatif

trestuhodných
datif

trestuhodným
instrumental

trestuhodnými

trestuhodný \ˈtrɛstuɦodniː\(comparatif : trestuhodnější, superlatif : nejtrestuhodnější)

  1. Condamnable, digne de punition.

Références modifier