wilsbeschikking
Néerlandais modifier
Étymologie modifier
- Composé de wil « volonté » et beschikking « disposition ».
Nom commun modifier
wilsbeschikking féminin
- (Droit) Disposition pour cause de mort, testamentaire ou conventionnelle, qui transmet un patrimoine.
- Aptitude, disposition.
Synonymes modifier
- (aptitude, disposition) : aanleg, gesteldheid, verbond
Hyperonymes modifier
Hyponymes modifier
Taux de reconnaissance modifier
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 97,0 % des Flamands,
- 93,5 % des Néerlandais.
Prononciation modifier
- (Région à préciser) : écouter « wilsbeschikking [Prononciation ?] »
Références modifier
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]