zìj \zɛɪ\
- (Désuet) Forme emphatique de zij ; zíj́ ou zíj.
[...]
de enige mij gebleven
sedert zìj van mij ging:
‘slaap vredig, mijn lieveling.’
— (Ida Gerhardt, « De schrijver », dans De ravenveer, 1970)
- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)